Frits van Oostrom is neerlandicus-mediëvist; zijn onderzoek beweegt zich op het kruispunt van literatuur en geschiedenis. Al zijn boeken na zijn proefschrift (1981) zijn “eieren met een dubbele dooier”, en hebben de ambitie om zowel de wetenschap vooruit te helpen als een breed publiek te boeien.
Erkenning in beide werelden is Van Oostrom ruim ten deel gevallen (zie hieronder), en als academisch bestuurder heeft hij zich ook geregeld in de publieke ruimte begeven. Dit laatste het meest zichtbaar als bedenker van de Canon van Nederland: de vijftig vensters van de hunebedden tot en met de euro die sinds 2007 verplichte stof zijn in het Nederlandse basisonderwijs. Binnen universitaire muren heeft Van Oostrom grote NWO-onderzoeksprojecten geleid, en is hij opgetreden als promotor (en meestal eerste begeleider) van ca. 35 proefschriften, waarvan de doctores wijd en zijd emplooi hebben gevonden binnen en buiten de wetenschap.
Van Oostroms actieradius als (geestes)wetenschapper reikt van de ivoren toren tot de markt. Ook als President van de KNAW heeft hij getracht de wetenschap in brede kring een stem te geven. Omwille van zijn drang tot outreach naar een breed publiek heeft Van Oostrom verkozen voornamelijk te blijven publiceren in zijn Nederlandse moedertaal, al beseft hij dat hij daarmee zijn werk en internationale oriëntatie in zekere zin te kort doet. Zijn verblijf als gasthoogleraar aan Harvard University – voor hemzelf zeer vormend – is wat dat betreft misschien te zeer eenmalig gebleven.
Voornaamste functies: student en promovendus te Utrecht (1971-1981); hoogleraar (en decaan) te Leiden (1982-2001); gasthoogleraar Harvard University (1999); universiteitshoogleraar te Utrecht (sinds 2002); President KNAW (2005-2008).
Voornaamste boeken: Lantsloot vander Haghedochte (proefschrift, 1981); Het woord van eer (1987); Maerlants wereld (1996); Stemmen op schrift (2006); Wereld in woorden (2013); Nobel streven (2017).
Voornaamste eerbewijzen: Prins Bernhard Fondsprijs; Wijnaendts Franckenprijs; AKO Literatuurprijs (voor Maerlants wereld; nominatie voor Stemmen op schrift); Fleerackersprijs (samen met Frank Willaert, voor Vlaams-Nederlandse wetenschappelijke samenleving); Keizer Karelprijs; Spinozaprijs. Frits van Oostrom ontving eredoctoraten in Brussel, Antwerpen en aan de Open Universiteit (voor algemene academische verdiensten). In 2017 verleende de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen van België hem – als eerste Nederlander – haar Gouden Erepenning.
