Maarten van Deventer, PhD

Ons demografisch, sociaal en topografisch begrip van Rome is voor de vroege middeleeuwen grotendeels gebaseerd op een, helaas, beperkt begrip van kerkstichtingen. Verschillende actoren waaronder de kerk, de seculiere elite en machthebbers hadden een sociale en demografische agenda die deels werd uitgevoerd door kerkbouw. Deze kerken diende als brandpunt van caritas, gemeenschapsvorming en het bedrijven van politiek. Hoe ging dit in zijn werk?